Praski folwark

Kredyt zaufania?

Jak bumerang, na ostatnim posiedzeniu komisji rewizyjnej, wrócił temat jakości zarządzania zasobem komunalnym m.st. Warszawy na Pradze Północ. Cztery skargi na działalność Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami w naszej dzielnicy, z których trzy zostały zaopiniowane przez członków komisji jako zasadne i przekazane pod obrady Rady Dzielnicy.

Z przebiegu dyskusji wynika, że mieszkańcy podają w wątpliwość, czy zadania realizowane przez ZGN wykonywane są w sposób celowy i oszczędny, czy zachowane są zasady uzyskiwania najlepszych efektów oraz warunki optymalnego doboru metod i środków, czy istnieje standaryzacja usług świadczonych przez tę jednostkę budżetową w procesie realizacji zadań statutowych.   

Uwagi w zakresie działalności ZGN w naszej dzielnicy pojawiają się od dawna. Możemy znaleźć je zarówno w zaleceniach pokontrolnych m.in. NIK, jak i Biura Kontroli Urzędu m.st. Warszawy: brak jednolitych kryteriów i standardów dla realizacji remontu pustostanów, brak skuteczności w realizacji osiągnięcia odpowiedniego standardu warunków mieszkaniowych w najstarszych budynkach komunalnych, duża  ilość umów dodatkowych do umów wcześniej zawartych (tzw. protokoły konieczności-przypis autora). Piszemy skargi – mówią mieszkańcy – będziemy je pisać do skutku. Mieszkańcy, mimo zaleceń pokontrolnych, nie odczuwają zmian. Czyżby efekt „swój swojego kontroluje”? Jak twierdził Peter Drucker, ekspert ds. zarządzania: „nie ma przedsiębiorstw złych lub dobrych, są tylko źle lub dobrze zarządzane”.

Fundamentalnym przykładem złego gospodarowania i zarządzania przez ZGN są tzw. praskie czynszówki, stanowiące również zasób m.st. Warszawy. Budynki zostały zasiedlone w latach 1998-2001 i od chwili zasiedlenia miały szereg wad budowlanych, znanych zastępcy dyrektora ZGN ds. technicznych. Przez kilkanaście lat popełniano bardzo poważne błędy w zarządzaniu nieruchomościami. Przewlekłość i opieszałość w podejmowaniu napraw (wręcz ich brak), zła jakość, brak rzetelnych odbiorów jakościowych, powodowały, że stan techniczny budynków pogarszał się z każdym rokiem. Mimo bardzo wielu interwencji Rady Kolonii Ząbkowska, budynki które miały być wizytówką Pragi, sukcesywnie ulegały degradacji. Zgodnie z przedstawionym przez ZGN dzielnicy Praga Północ w roku bieżącym wykazem niezbędne do wykonania nakłady, zapewniające prawidłowy stan techniczny (m.in. remont balkonów, elewacji, usprawnienie wentylacji), oszacowano na bagatelka ok. 10 mln złotych. I to jest efekt zarządzania ZGN, a właściwie efekt kilkunastoletnich zaniedbań. Jakież było moje zdziwienie, gdy usłyszałam, że naprawy zostały uwzględnione w ramach Zintegrowanego Programu Rewitalizacji, a nie w ramach środków na bieżące remonty i konserwacje na lata 2017-2018! Z jednej strony unik – nikt nie doprecyzuje terminu realizacji, z drugiej - niewiarygodnym jest uwzględnienie 19-letnich budynków w programie rewitalizacji. Co prawda, rewitalizacja to poprawa jakości życia - czyli m.in. remonty i modernizacje kamienic, ale ile jest jeszcze budynków na Pradze Północ, które nie są podłączone do miejskiej sieci c.o i c.c.w. i wymagają kapitalnego remontu?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami zarząd dzielnicy może udzielać dyrektorowi ZGN wskazówek, dotyczących bieżącego funkcjonowania zakładu, ale dyrektor ZGN realizuje działania w granicach pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta m.st. Warszawy i przed nim też odpowiada. Powinien, co prawda, współpracować z zarządem dzielnicy we wszystkich sprawach objętych zakresem działania Zakładu, ale czy taka kooperacja faktycznie istnieje na Pradze Północ? Kto, jeśli nie zarząd, jako organ wykonawczy dzielnicy, ściśle współpracujący z radnymi zna lepiej potrzeby mieszkańców!

Wracając do skarg, radny utrzymujący stałą więź z mieszkańcami obowiązany jest kierować się dobrem wspólnoty samorządowej. Dlatego też należy mieć nadzieję na obiektywizm (odpolitycznienie) przy rozpatrywaniu skarg, o czym przekonamy się już podczas najbliższej sesji Rady Dzielnicy.

„Nie uznaję niemożliwości” – Henry Ford