Praski folwark

Uczciwość czy hipokryzja?

„Nie można zagwarantować rzeczywistego poszanowania godności człowieka i przestrzegania jego praw, dopóki jednostki i społeczności nie przezwyciężą egoizmu, lęku chciwości i żądzy władzy” – krótka sentencja, a jakże aktualna i zawierająca głęboką mądrość o świecie, rzeczywistości czy nas samych.

Co jest ważne dla koalicji rządzącej na Pradze Północ? Mieszkańcy mają poważne wątpliwości, czy faktycznie najważniejsze są sprawy lokalne o zasięgu dzielnicowym określone statutem. Czy oni sami  traktowani są przedmiotowo czy podmiotowo? A to źle wróży. Wyrasta bowiem nowe pokolenie w zdecydowanej większości uodpornione na propagandę i fałsz medialny. Od prawie dwóch miesięcy nie uzyskaliśmy informacji, jakie działania podjął Zarząd Dzielnicy Praga Północ, celem zwiększenia zasobu lokali komunalnych, który jest systematycznie uszczuplany w wyniku zwrotu budynków do m.st. Warszawy (z przeznaczeniem na TBS), dla zabezpieczenia lokali dla mieszkańców wysiedlanych w ramach rewitalizacji (ZPR) i z budynków z decyzjami PINB-u oraz dla osób zakwalifikowanych do udzielenia pomocy mieszkaniowej; przez dwa miesiące zarząd nie zaopiniował i nie przekazał do komisji budżetu sprawozdania z działalności Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami (ZGN) w Dzielnicy Praga Północ za rok 2015; przez pięć miesięcy (od grudnia 2015 do kwietnia 2016) zarząd opiniował projekt statutu rady seniorów, gdzie w innych dzielnicach rady były tworzone już w czerwcu ub.r., nie wspomnę o radzie młodzieży. Jak bardzo bagatelizowane są sprawy mieszkańców? Czy podobnie jak w roku ubiegłym sprawozdanie ZGN zostanie przekazane do m.st. Warszawy bez zatwierdzenia Rady Dzielnicy? Sprawozdanie ZGN za rok 2014 zostało negatywnie zaopiniowane przez Komisję Rewizyjną i … nie stanęło na sesji Rady Dzielnicy. A co na to statut? W paragrafie 12 pkt 2 Statutu ZGN czytamy: „Roczne sprawozdania z działalności Zakładu zatwierdza Zarząd Dzielnicy i po uzyskaniu opinii Rady Dzielnicy w formie uchwały, przedstawia Prezydentowi m.st. Warszawy”. A co ze sprawozdaniem samego Zarządu Dzielnicy z wykonania załącznika budżetowego za rok poprzedzający, który do 5 lutego br. powinien być przedstawiony Radzie Dzielnicy? Wystarczy sprawdzić w nagraniach z sesji Rady. Może dlatego tak opieszale idą prace nad wdrożeniem transmisji on-line. Faktem jest, że „koalicyjna 12” (tyle głosów radnych niezbędnych jest do przegłosowania jakiejkolwiek uchwały Rady Dzielnicy-przypis autora) przegłosuje wszystko bez względu na merytoryczną treść, ale wskazanym jest, aby robiła to w sposób jawny dla mieszkańców i zgodny z obowiązującymi przepisami.

Drastycznym przykładem jest ciepło sieciowe. Co prawda, mamy prawdziwie letnią pogodę, ale czas biegnie bardzo szybko. Zgodnie z uzyskaną informacją, w roku bieżącym powinny zostać podłączone do sieci miejskiej c.o. i c.c.w. budynki 3 i 3a przy ulicy Środkowej (do 6.08.2016) oraz budynki 41,43,45 przy ulicy Kawęczyńskiej (do 12.08.2016). Co z pozostałymi, które miały być podłączone w roku ubiegłym? Jaki jest termin podłączenia budynków, planowanych na 2016 rok? Czyżby kolejne przesunięcia w ramach tzw. nowych standardów? Warto wspomnieć, iż jednostką odpowiedzialną za sprawę ciepła sieciowego w budynkach komunalnych jest Zakład Gospodarowania Nieruchomościami w dzielnicy, a bezpośredni nadzór, zgodnie z obowiązującymi przepisami, został powierzony zarządom dzielnic.

Czy zwoływanie posiedzeń Rady Dzielnicy w godzinach południowych, które uniemożliwiają mieszkańcom udział to przypadkiem nie przejaw hipokryzji? Co z ubiegłoroczną obietnicą, że będą cykliczne spotkania z mieszkańcami? W I kwartale ub.r. odbyło się pierwsze i jak na razie jedyne. Natomiast terminy indywidualnych spotkań z burmistrzem (po zapisie) są bardzo odległe, niektórzy czekają 4 miesiące. A jak określić braki w materiałach, przekazywanych radnym, czy lakoniczność i nieterminowość w udzielanych odpowiedziach na interpelacje? Pojawia się kolejne pytanie: kogo zatem obowiązuje przepis o 21-dniowym terminie udzielenia odpowiedzi na interpelację radnego? Radnego, który w swoich działaniach dąży do jak najpełniejszego i sprawiedliwego zaspokajania potrzeb mieszkańców.
K woli przypomnienia:

„Nie można nigdy traktować ludzi jako  przedmiotów ani poświęcać ich dla korzyści politycznych, ekonomicznych lub społecznych” – Jan Paweł II.