Każdy mieszkaniec naszej dzielnicy wokół siebie obserwuje stale zachodzące zmiany. Nie tylko w obrębie swojego osiedla czy ulicy. Ale również na wielkim placu budowy (2013-2014), jakim niewątpliwie jest węzeł komunikacyjny: ul.Targowa – Al. Solidarności – Plac Wileński. Zapewne niejeden z nas niecierpliwie czeka na jej zakończenie, bo utrudnienia w ruchu jakie spowodowała, „dają nam wszystkim w kość”.
To największa na Pradze Północ modernizacja - nie tylko drogowa (obejmująca całe skrzyżowanie), ale również w zakresie ogólnomiejskim i komunikacyjnym – wprowadzająca naszą dzielnicę w XXI wiek. II linia metra bezkolizyjnie włącza Pragę Północ w „krwioobieg” całej Warszawy, czyniąc z niej bardzo ważne miejsce w układzie komunikacyjno-tranzytowym miasta.
Modernizacja ul. Białostockiej (od ul. Markowskiej do ul. Radzymińskiej) - lata realizacji 2008-2010
Odcinek ul. Białostockiej uznawany był przez mieszkańców za bardzo niebezpieczny. Nie remontowana od lat nawierzchnia jezdni i chodników stanowiła zagrożenie dla ruchu kołowego i pieszego. Brak miejsc parkingowych powodował parkowanie samochodów na trawnikach, które w związku z tym stale ulegały zniszczeniu. Odcinek od ul. Markowskiej do Radzymińskiej był praktycznie niedostępny dla osób niepełnosprawnych.
Przedmiotem inwestycji była kompleksowa modernizacja ul. Białostockiej na odcinku od ul. Markowskiej do ul. Radzymińskiej. Roboty drogowe obejmowały: wymianę nawierzchni ulicy wraz podbudową, całkowitą wymianę instalacji elektrycznej i przebudowę oświetlenia - w tym poprawę estetyki istniejących tam latarni ulicznych. Zamontowanie urządzeń organizacji ruchu, kompleksową wymianę nawierzchni chodników oraz budowę od podstaw ścieżki rowerowej. Przystosowanie poprzez budowę miejsc postojowych oraz zatok postojowych dla samochodów osobowych. Rekultywację i uzupełnienie przyulicznej zieleni miejskiej oraz uporządkowanie otoczenia wokół pomnika - miejsca pamięci narodowej.
Na odcinku od ul. Markowskiej do ul. Radzymińskiej zostały przeprowadzone roboty rozbiórkowe starych nawierzchni jezdni i chodników. Nowe nawierzchnie chodników wykonano z betonowej kostki brukowej, a nawierzchnie ulicy z nowej warstwy asfaltowej. Zamontowano także nowe kamienne krawężniki. Na ulicy zainstalowano nowe - zmodernizowane oświetlenie: latarnie z wysokogatunkowej stali, ocynkowane i zabezpieczone przed korozją. Część latarni wymieniono na stylowe. Efekt dekoracyjny osiągnięto dzięki zastosowaniu stylizowanych przewiązek wykonanych z odlewu żeliwnego. Zagospodarowano i uporządkowano zieleń, dokonując nowych nasadzeń drzew, krzewów i zasiewu trawników.
Modernizacja ul. Kawęczyńskiej (od ul. Ząbkowskiej do ul. Otwockiej) – lata realizacji 2011-2013
Ulica Kawęczyńska stanowi fragment Szmulowizny, będącej częścią historycznego obszaru przedwojennej Pragi. Przed modernizacją na ulicy występowały różne nawierzchnie. W obrębie jezdni - głównie nawierzchnia asfaltowa. Zachowana na odcinku Ząbkowska – Radzymińska - Folwarczna partia nieczynnego torowiska, wyłożona była kostką kamienną. Chodniki wykonane były z płyt betonowych o różnych wymiarach. Znajdowaliśmy również odcinki wyłożone różnokolorową kostką „Bauma”. Wjazdy, które oryginalnie wykonane były z kostki kamiennej - przed modernizacją pokryte były asfaltem, a niektóre odcinki wykonane zostały z „trylinki” lub kostki „Bauma”.
Oświetlenie ulicy początkowo wyposażone było w lampy gazowe. Na przełomie lat 20. I 30. XX wieku, systematyczne były one wymieniane na oświetlenie elektryczne. Ze względu na historyczny charakter ulicy Kawęczyńskiej przywrócono jej pierwotną formę historycznego oświetlenia z lat 30. XX wieku. W ramach prowadzonej inwestycji zainstalowano lampy typu – „pastorały warszawskie” (model z 1923 lub 1928 roku). Odcinek ulicy Kawęczyńskiej, będący przedmiotem inwestycji, objęty jest strefą ochrony konserwatorskiej. Wzdłuż ul. Kawęczyńskiej znajdują się obiekty wpisane do rejestru zabytków, m.in.: ul. Kawęczyńska 53 – Zespół Zajezdni Tramwajów Warszawskich, ul. Kawęczyńska 9 – Fabryka Farb Drukarskich „Pigment”, ul. Kawęczyńska 26 – Dom wielorodzinny oraz ul. Kawęczyńska 53 – Bazylika p.w. Najświętszego Serca Jezusowego.
W ramach inwestycji całkowicie wymieniono nawierzchnię ulicy. Dostosowano pasy do wymagań ruchu rowerowego i pieszego. Odtworzono wjazdy. Ułożono nową nawierzchnię chodników oraz zatok postojowych dla samochodów osobowych.
* Ruch rowerowy - na części ulicy wyznaczono wspólnie z ruchem kołowym z jednoczesnym ograniczeniem prędkości do 30 km/h. Z uwagi na konieczność odtworzenia zabytkowej nawierzchni, która nie odpowiadała wymogom wynikającym z przystosowania do ruchu rowerowego - zastosowano pasy po obu stronach torowiska tramwajowego z nawierzchni typu „Krakowskie Przedmieście”.
* Ruch pieszy – ułożono tu zupełnie nowe chodniki, a miejsca postojowe na chodnikach i w zatokach postojowych - oddzielono od ruchu pieszego słupkami blokującymi typu „Syrenka”. Wykonano kompletne przejścia dla pieszych na skrzyżowaniu ulic Kawęczyńska-Otwocka: 2 przejścia w rejonie zjazdu do zajezdni tramwajowej i na skrzyżowaniu Kawęczyńska-Folwarczna oraz przejście w rejonie Kawęczyńska – Al. Tysiąclecia. Wszystkie mają przepisową szerokość 4 m.
* Przystanki tramwajowe – zostały zachowane w dotychczasowej lokalizacji - z niewielkimi przesunięciami - ze względu na poszerzone przejścia dla pieszych. Wykonano też nowe przystanki typu „wiedeńskiego” - z wyniesioną ponad jezdnię powierzchnią na długości peronu. Zastosowane rozwiązanie uspokoiło ruch, usprawniło wymianę pasażerów oraz zwiększyło dostępność komunikacji tramwajowej dla osób niepełnosprawnych.
* Dla osób niepełnosprawnych – dla zapewnienia udogodnień dla osób niepełnosprawnych i ograniczonych ruchowo obniżono krawężniki na przejściach dla pieszych, zastosowano płyty chodnikowe „z wypustkami” na dojściach do przejść dla pieszych. Na przystankach typu „wiedeńskiego” wydzielono miejsca oczekiwania przez osobę poruszającą się na wózku.
Mała architektura i zieleń: zachowuje charakter zabytkowy tej części miasta i jest spójna z pozostałymi elementami zagospodarowania. Zmodernizowana ulica została wzbogacona o ławki i kosze na śmieci. Ich stylistyka nawiązuje do zabytkowego charakteru ulicy. Zostały one ustawione przede wszystkim w pobliżu przystanków tramwajowych oraz w pobliżu Wyższej Szkoły Menedżerskiej. Uzupełnione zostały dodatkowo o kosze na psie odchody z łatwym dostępem dla spacerujących. Przy Szkole Muzycznej i Wyższej Szkole Menedżerskiej wykonano miejsca postojowe dla rowerów. Wykonano rabaty wzdłuż chodnika. Nasadzono nowe krzewy i obsiano trawniki. Układ szaty i dobór gatunków uwzględnia aktualnie trudne warunki ruchu miejskiego. Pełni funkcję ozdobną, zwiększając jednocześnie estetykę całego otoczenia. Zastosowane gatunki drzew i krzewów cechują się małymi wymaganiami co do gleby, wysoką tolerancją na suszę, odpornością na zanieczyszczenia i mróz oraz stosunkowo szybkim wzrostem.