Nie od dziś wiadomo, że koty są mięsożercami. Ich organizmy przystosowane są do czerpania energii ze zwierzęcego białka i tłuszczu. Surowy pokarm zapewnia im odpowiednią ilość enzymów, przeciwutleniaczy i bakterii, dzięki którym mogą prawidłowo funkcjonować. Organizm kota nie potrafi sobie poradzić z produktami roślinnymi.
Najlepiej byłoby, gdyby jadł biologicznie odpowiednie surowe pożywienie (ang. B.A.R.F. - Biologically Appropriate Raw Food).
Dieta BARF powstała na podstawie wieloletnich badań nad odżywianiem się zwierząt w procesie ewolucji. Za jej twórcę uważa się australijskiego lekarza weterynarii, naukowca dr Iana Billinghursta, który opracował zasady diety dla psów. Opierając się na swych doświadczeniach, wydał książkę „Give Your Dog a Bone” („Daj swemu psu kość”), która szybko stała się niezwykle popularna wśród właścicieli psów na całym świecie.
Z biegiem czasu właściciele psów, bardzo zadowoleni z efektów, jakie dieta BARF przyniosła ich czworonogom, zaczęli wprowadzać ją także swym kotom. Tak narodził się odłam BARFa dla „małych tygrysków”, który opierając się początkowo na zasadach dla psów, rozwinął się w samodzielną dziedzinę i przerósł swój pierwowzór pod względem dopracowania szczegółów diety.
Dieta BARF dla kotów składa się z:
- surowego mięsa różnych gatunków, wraz ze skórami i tłuszczem, kośćmi drobniejszych zwierząt (czasem zmielonych, czasem zastępowanych mielonymi skorupkami jaj kurzych lub mączką kostną),
- surowych podrobów (wątroba, serca, żołądki, móżdżki i in.),
- żółtek z jaj kurzych lub przepiórczych,
- oraz różnych dodatków jak m.in.: tauryna, olej rybi, algi, drożdże piwne, uzupełnionych minimalną ilością warzyw dostarczających błonnika i bardzo niewielkich ilości węglowodanów. Jednym z najważniejszych wymogów jest, aby produkty mięsne były świeże, dopuszczone do spożycia przez ludzi, a także pochodziły od zwierząt zdrowych.
BARF jest prosty i logiczny, jednak niezbędne minimum wiedzy jest konieczne. Może on zdziałać wiele dobrego, ale nieodpowiednio stosowany może także zaszkodzić.
W diecie tej nie występują wysoko przetworzone produkty, sztuczne konserwanty i barwniki. BARF nie zawiera produktów zbożowych, bogatych w węglowodany, których koty nie potrafią właściwie wykorzystywać.
Naturalna, surowa dieta ma korzystny wpływ na zdrowie i samopoczucie kota. Zwykle po zmianie pożywienia na BARF można zaobserwować ustąpienie wielu problemów zdrowotnych, takich jak alergie, stany zapalne, nadmierne linienie, brzydka sierść, kamień nazębny, a kot zaczyna mieć więcej energii. Dieta BARF wspomaga także leczenie niewydolności organów wewnętrznych, cukrzycy oraz problemów z układem moczowym. Wyeliminowanie nadmiernej ilości węglowodanów pozwala zachować szczupłą sylwetkę zdrowym kotom, a otyłym schudnąć.
Nie istnieją przeciwwskazania zdrowotne dla takiego modelu żywienia, jednak w przypadku kotów chorych na przewlekłe schorzenia modyfikuje się elementy diety do ich potrzeb. Komponuje się dietę dla konkretnego kota, zgodnie z jego upodobaniami, wiekiem, aktywnością i stanem zdrowia.
Na forum www.barfnyswiat.org. można znaleźć wszystko o potrzebach żywieniowych, łącznie z gotowymi receptami na prawidłowe, w pełni zbilansowane kocie pożywienie.
Agnieszka Szlasa
Stowarzyszenie Adoptuj Mnie
www.adoptujmnie.com